The way of life of human beings in modern society has become so undeniably intertwined with technology media that it now plays an ever more significant role in our everyday life. Thanks to the advancement of the Internet, we now live in a boundaryless and globalised world in which people in different parts of the globe are able to connect with each other easily through a new online platform called “social media”. Suddenly it’s now possible to talk to anybody anytime we want. Given the increasingly blurred boundary between the real world and the virtual world, many of us find it hard to avoid the trappings of the digital age like information overload, which could be uncontrollable at times. It looks as if this formless and intangible online world kept pulling our souls in. But it’s true that some people have derived greater happiness from it than the real world even.

Titled “Oneness”, this art exhibition is a perfect fusion of online and real worlds. It is also a virtual representation of oneness with emotions and feelings. This virtual sphere is a reflection of human feelings. These days more and more people gravitate towards the virtual realm than the real world itself. The point is those around us in the physical world cannot tickle our fancy the way the denizens of the virtual world can. The virtual experience is like a retreat from reality into a world of delusion in which it’s easy to forget our appropriate real-world role as human beings for a while.

Every time we want to express ourselves or convey our inner feelings, we always log onto the Internet and take pleasure in the virtual world. Our feelings as expressed on social media might be real or unreal on occasion because it is highly likely that we will allow our online expressions to be so coloured by our personal feelings and thoughts that it is impossible to tell the difference between real and unreal. Regardless, the virtual world provides an avenue for the expression of self-identity of the electronic generation in our society these days. Through this exhibition, I would like to show the transformation of my emotions and feelings as a result of my obsession with online media. I have expressed my feelings through a collection of oil paintings in a frenzy of swift and powerful brush strokes to depict the state of my emotions and feelings at different points in time.

วิถีชีวิตของมนุษย์ในสังคมสมัยใหม่นั้น ไม่อาจปฏิเสธสื่อเทคโนโลยี ที่มีบทบาทสำคัญในการดำเนินชีวิตได้เลย จากความก้าวหน้าในโลกยุคใหม่ที่เป็นโลกไร้พรมแดนของเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ซึ่งเชื่อมโยงคนทั้งโลกเข้าไว้ด้วยกัน เกิดการรวมตัวเป็นสังคมสมัยใหม่ ที่เราเรียกกันว่าสังคมโลกออนไลน์ ผู้คนสามารถพูดคุยกับใครก็ได้เมื่อไหร่ เวลาไหนก็ได้ และเมื่อเส้นแบ่งระหว่างโลกออนไลน์กับโลกความจริง คล้ายกับว่าจะเป็นโลกเดียวกัน จนทำให้เราเสพสื่อเกินกว่าจะควบคุมได้ เสมือนสิ่งนั้นได้ดึงเอาจิตวิญญาณของเราเข้าไป ถึงแม้จะไม่มีตัวตน จับต้องไม่ได้ แต่สำหรับบางคน การได้มีความสุขในโลกออนไลน์นั้น กลับชัดเจนกว่าการใช้ชีวิตบนโลก ความเป็นจริงเสียอีก

Oneness มาจากการรวมกันระหว่างโลกออนไลน์กับโลกความจริงเข้าด้วยกัน ความเป็นหนึ่งเดียวกันที่ไม่อาจถอดถอนจากอารมณ์และความรู้สึกออกจากกันได้ เป็นมิติการสะท้อนสะเทือนทางความรู้สึกของมนุษย์ หรือที่เรียกว่า “โลกเสมือนจริง” ที่ทุกวันนี้ผู้คนได้หลงไหลในโลกเสมือนจริงมากกว่าโลกความจริงซะอีก ซึ่งคนรอบข้างไม่สามารถกระตุ้นให้เราเกิดความรู้สึกได้เท่ากับบุคคลเสมือนจริง ที่อยู่ในโลกเสมือนจริง จนทำให้หลงลืมตัวตน ลืมบทบาทความเป็นมนุษย์ที่ควรจะเป็น ทุกๆครั้งที่ต้องการแสดงอารมณ์ ต้องการแสดงความรู้สึกภายใน จะต้องผ่านการเชื่อมต่อเข้าไปในโลกเสมือนจริงเสมอ โดยความรู้สึกที่แสดงออกมานั้นอาจจะเป็นความรู้สึกที่จริงหรือไม่จริงก็ได้ เพราะเป็นความรู้สึกที่ผ่านกระบวนการคิดจนทำให้ความรู้สึกนั้นเกิดการปรุงแต่งจนแยกไม่ออกเลยว่าจริงหรือไม่ เพียงเพื่อต้องการแสดงความมีตัวตน ในสังคมยุคเผ่าพันธุ์ทางอิเล็กทรอนิกส์

นิทศรรการครั้งนี้ ผมต้องการแสดงออกถึงการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์และความรู้สึกของตนเอง ที่หมกมุ่นอยู่กับสื่อออนไลน์ โดยถ่ายทอดเป็นผลงานจิตรกรรม สีน้ำมัน ผ่านฝีแปรงที่หนักแน่น ฉับไว เพื่อนำไปสู่สภาวะอารมณ์และความรู้สึกในช่วงเวลาต่างๆ