จากการทำความเข้าใจและเรียนรู้ตนเองนำไปสู่การสร้างสรรค์งานศิลปะของดิฉัน ดูไม่ต่างไปจากโลกในจินตนาการ และความทรงจำของใครต่อใคร ซึ่งปะปนไปด้วยพื้นที่ของความเป็นส่วนตัว ซึ่งทับซ้อนอยู่บนโลกที่เกี่ยวพันกับผู้อื่น และสิ่งอื่นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ การออกไปใช้ชีวิตประจำวัน และ กลับเข้าหาตนเอง ท้ายที่สุดจึงกลายเป็นวินัยของความพยายามที่จะทบทวน บันทึกเก็บเป็นหลักฐาน และแปรความนึกคิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละวันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ให้เกิดเป็นสัญญะและรูปทรง ตัวละครเอก ปรากฏให้เห็นซ้ำๆถึง ภาวะอารมณ์ในกายฉันผ่านผลงานหลายต่อหลายชิ้น คือ ภาพแทนตัวฉัน ซึ่งทำหน้าที่ราวกับเป็นตัวกลางเชื้อเชิญคนภายนอกให้ได้ท่องเที่ยวเข้าไปในอาณาจักรแห่งจิตใต้สำนึกของตัวดิฉันเอง
วรรณฤดี รักท้วม
