The Eternal Banality | ความซ้ำซากอันเป็นนิรันดร์
ความซ้ำซากอันเป็นนิรันดร์ และ วันวานอันแสนหวาน
๒๕๔๐–๒๕๔๕ (1997-2002)
คำถามที่ตัวข้าพเจ้าสงสัยและพยายามหาความพอดี
ระหว่าง ความภาคภูมิใจในความเป็นไทย กับ ความหลงตัวและคลั่งชาติ
ระหว่าง ความสุขกับขณะปัจจุบัน กับ การลุ่มหลงในวันวานอันแสนหวาน
ระหว่าง ความกังวลกับอนาคตที่ไม่คมชัด กับ การโหยหาวันวานที่ดีกว่าวันนี้และวันหน้า
ระหว่าง การฟื้นฝอยหาตะเข็บ กับ การปิดตาและแกล้งลืมแผลเก่า
ระหว่าง การเจ็บปวดจากความจริง กับ การเลือกจำแต่ประวัติศาสตร์ที่งดงาม
ระหว่าง ความปลาบปลื้มกับภูมิปัญญาไทย กับ การกอดซากหากินกับความสำเร็จเก่าๆ
ระหว่าง เป็นตัวเองอย่างมั่นใจ กับ ท่องกระแสโลกไปอย่างเมามัน
คำถามส่วนตัวที่ (อาจจะ) กลายเป็น “วาระแห่งชาติ” แล้ว (อาจ) ลามไปเป็น “วาระนานาชาติ” ได้
The Eternal Banality 2
The Good Old Days
The Good Old Days
The Eternal Banality 3
The Eternal Banality 3