AFTERTASTE
Aftertaste is the last recognition of human. It is left by the story that has been being before. All of them are disrupted to a lot of places but one thing is still be soul in the memory of the past. They are clues to detect to real one before. The complete and incomplete of memory is composed together to be better work or to be new thing by a card called photo. Even time before it was destroyed, the time of the scene from the scene to the image is then re-assembled. From that event to today's memories that reflects on the perception and interaction of visual and social stories.
The painter's words
Often times of work Efforts to bring the audience to unfamiliar situations. Looking through the painting is one of the important markers. It has a history and a driving force to work. The result of the perception that some can be clearly and truthfully known, it is confusing and suspicious of being overly addicted to false beliefs. Inviting the audience to take part in a strange and unpredictable relationship and people can understand clearly and truthfully. Viewers join in the relationship, Novel and unpredictable.
- Aphisit Sidsunthia -
นี่คือ AFTERTASTE ของผัสสะแห่งการรับรู้เท่านั้น เป็นสิ่งที่หลงเหลือจากการปรากฏไปแล้วก่อนหน้า เหลือเพียงห่วงขณะที่เชื่อมโยงด้วยร่องรอย สู่ความจริงภายนอกที่ล่วงเลย มันถูกประกอบสร้างจากเศษเสี้ยวอันกระจัดกระจายของกลิ่นไอที่หลงเหลือ หลากหลายที่มา แหว่งวิ่น และลอยเคว้ง สู่การสร้างความหมายใหม่ในเชิงลดทอน เพื่อสร้างสิ่งอื่นพื้นที่และระนาบอื่น ความเป็นอื่นที่ฟื้นคืนจากภาพถ่าย โน้มนําไปสู่ความจริงทั้งก่อนหน้าและหลังจากนี้ที่มีระยะห่างจากการปรากฏต่อหน้าที่ถูกตัดขาดจากบริบทดั้งเดิมหากแต่มีพันธกิจร่วมกันกับสังคมด้วยความเป็นอื่นที่ปูทางแก่การรับรู้ ถ้อยคําจิตรกร
ถ้อยคําจิตรกร
บ่อยครั้งของการทํางาน ความพยายามในการนําพาผู้ชมไปสู่สถานการณ์ที่ไม่คุ้นชิน จากการมองภาพผ่านงานจิตรกรรมดูจะเป็นหมุดหมายอันสําคัญอย่างหนึ่ง ซึ่งมีเคล้าโครงจากชุดความรู้ทางประวัติศาสตร์อันเลือนรางเป็นภูมหลังและเป็นแรงผลักดันในการทํางาน ทั้งนี้ มันได้แสดงออกผ่านลักษณะของผลงานที่เคลือบแคลงอยู่ระหว่าง การทํางานในลักษณะเหมือนจริงและคอลลาจอันเป็นเหตุผลจากการรับรู้ที่บ้างก็สามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนและเป็นความจริงบ้างก็ชวนสับสนและสงสัยถึงการเป็นเรื่องปรุงแต่งที่เกินจริงชวนลวงให้หลงเชื่อ เชื้อเชิญให้ผู้ชมเข้ามามีส่วนร่วมในภาพความสัมพันธ์อันแปลกประหลาดและไม่แน่นอนระหว่างพื้นที่ภายนอกหรือชีวิตทางสังคมกับสภาวะความเป็นมนุษย์หรือความเป็นปัจเจกที่มีเส้นแบ่งที่พร่ามัว ภายในงานจิตรกรรม พื้นที่ที่มีสถานการณ์บางอย่างกําลังเกิดขึ้นอย่างมีเงื่อนงําและมีนัยยะสําคัญภายใต้บรรยากาศทึมเทา แสงสว่างจากสาระมืดมนและความจริงที่อาจเป็นเพียงเรื่องแต่ง
